بررسی میزان افسردگی و عوامل مرتبط با آن در زنان مراجعه کننده به واحد بهداشت خانواده

مقدمه: افسردگی شایع­ترین اختلال روانپزشکی است و ناتوانی حاصل از آن بیش از دیگر بیماری­های مزمن می­باشد هم­چنین وقوع همزمان بالایی با سایر اختلالات جسمی و روانپزشکی دارد، از این­رو مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان افسردگی و عوامل مرتبط با آن در زنان مراجعه­کننده به واحد بهداشت خانواده مراکز بهداشتی درمانی شهر تهران طراحی و اجرا شد. مواد و روش­ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع مقطعی بود که تعداد 811 نفر از زنان مراجعه­کننده به ­روش نمونه­گیری طبقه­ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش­نامه بود که از طریق مصاحبه تکمیل گردید، برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون مجذور کای و آزمون دقیق فیشر استفاده شد. یافته­ها: میزان افسردگی 1/37% بود (افسردگی خفیف 7/28%، افسردگی متوسط 2/8% و افسردگی شدید 2/0%). بین افسردگی و برخی از عوامل شامل شغل (006/0=p)، تحصیلات (001/0>(p، تحصیلات همسر (001/0=p) و وضعیت اقتصادی (001/0>(p ارتباط معنی­دار وجود داشت. نتیجه­گیری: با توجه به شیوع بالای افسردگی در این پژوهش و وجود ارتباط بین برخی از عوامل با افسردگی و از آنجایی که مداخله برای کاهش افسردگی از نتایج نامطلوب آن بر سلامت زنان می­کاهد، غربالگری افسردگی به خصوص در زنان در معرض خطر (با توجه به مشخصات دموگرافیک آن­ها) توصیه می­شود.